Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Φοβάμαι...
κι εσύ,ε;
αξίζει όμως; Θέλω να πω,
ο,τι είναι να γίνει θα γίνει...
και να πέσουμε, θα ξανασηκωθούμε, ε;
γι' αυτό δεν είμαστε ο,τι είμαστε;

τ' αστέρια είναι πάντα εκεί...

(πες μου, έτσι δεν είναι; πες μου...

μη σιωπάς...
αρκετά δε σιωπήσαμε;
"νομίζω πως θα σκάσω και το δωμάτιο θα γεμίσει πνιγμένες φωνές και σφιγμένες ανάσες που
θα πέφτουν σαν χιόνι στους ώμους μου")

ο,τι και να γίνει...η μαγεία λένε μένει...



1 σχόλιο: