Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

take me down*

όσο κι αν φέρομαι σα μωρό, τόσο λατρεύω τον ήλιο να με χτυπάει στην πλάτη και τη θάλασσα στα πόδια μου και να μου λέει "ξύπνα, βλάκα, στα χέρια σου είμαι.. εκεί που κοιτάς είναι νερό, που δε θα σου δώσει παρά έφεση για ποίηση, ή (αφού με κοιτάξει λίγο) για μουσική, έτσι που σε κόβω..."...γιατί τότε ξυπνάω...ηρεμώ το μωρό που φοβάται και κλαίει, και λίγο-λίγο, σιγά-σιγά, το παίρνω από το χέρι και ερχόμαστε να σε βρούμε, γιατί ξέρουμε...πως μόνο κοντά σου πάω παραπέρα...
όταν κοιτάω εσένα βλέπω τα όσα είμαι, τα όσα νομίζω ότι είσαι, τα όσα θα ήθελα να μου πω αν μπορούσα να μου μιλήσω, τα όσα θα ήθελα να σου πω αλλά προτιμώ να σε ακούσω...
σε ψάχνω...

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Χριστούγεννα

μ' αρέσουν οι πυξίδες και οι κλεψύδρες...

οι πρώτες μπορεί να μη σου λένε που θες να πας, αλλά σε βοηθάνε να ανακαλύψεις το πώς...


οι δεύτερες διότι μ' αρέσει να βλέπω την άμμο να κυλάει... και μου θυμίζουν ότι
όλα είναι σχετικά...
βλέπεις, ακόμα και το γυαλί που παγιδεύει την άμμο, από άμμο φτιάχτηκε...



(πρέπει να γίνω νερό τότε-ο πάγος ήδη άρχισε να λιώνει)

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Το Χρώμα του Φεγγαριού

- Τι χρώμα έχει η λύπη; Ρωτησε το αστέρι την κερασιά και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου σύννεφου που περνούσε βιαστικά.
-Δεν άκουσες; Σε ρώτησα,τι χρώμα έχει η λύπη;

- Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στη αγκαλιά της. Ένα βαθύ άγριο μπλέ.

- Τι χρώμα έχουν τα όνειρα;

- Τα όνειρα; Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού.

- Τί χρώμα έχει η χαρά;

- Το χρώμα του μεσημεριού αστεράκι μου.

- Και η μοναξιά;

- Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί.

- Τι όμορφα που είναι τα χρώματα! Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο, να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις.

- Το αστέρι έκλεισε τα ματια του και ακούμπησε στο φράκτη. Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.

- Και η αγάπη; Ξέχασα να σε ρωτήσω, τι χρώμα έχει η αγάπη;

- Το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού,απάντησε το δέντρο.

- Τι χρώμα έχει ο έρωτας;

- Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, όταν είναι πανσέληνος.

- Έτσι ε; Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, είπε τo αστέρι Κοίταξε μακριά στο κενό..Και δάκρυσε..

....Κι ο άνθρωπος σαν τα δέντρα είναι. Ανθίζει, κάνει καρπούς, μαδάει, και πάλι απο την αρχή. Τωρα έχεις φουρτούνα εσύ, και δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Φύλαξέ τα όμως στο μυαλό σου αυτά που ακούς. Δεν σου κάνω το δάσκαλο. Ένας γερο-ξεκούτης είμαι. Μα αυτά τα πράγματα έτσι γίνονται. Το ξέρω καλά. Αν θέλεις να φύγεις, φύγε. Κανείς δεν μπορεί να σε κρατήσει.... Προχώρα όρθιος όμως.... Έτσι;....

- Aύριο θα 'ναι μια καινούρια μέρα, αγόρι μου. Πλύσου, χτενίσου, ψιθύρισε ένα τραγουδάκι και ξεκίνα. Δεν ξέρω τιποτ' άλλο να σου πω. Έζησα τόσα χρόνια σ'αυτή τη γη. Δεν αρνήθηκα ποτέ τα λάθη μου. Δε γουστάρω τους ανθρώπους που είναι ατσαλάκωτοι...Η ζωή είναι όμορφη, παλικάρι μου, μόνο όταν την ζείς. Όταν κυλιέσαι μαζί της... Πότε σε λασπουριές και πότε σε ροδοπέταλα... Κράτα τις αναμνήσεις σου και προχώρα Μια περιπλάνηση είναι το διάβα μας σ' αυτό το κόσμο. Μια περιπλάνηση ανάμεσα ουρανού και γής... Άντε να πιούμε και το τελευταίο. Έχω να σηκωθώ νωρίς αύριο. Πρέπει να κλαδέψω τις τριανταφυλλιές. Αλλιώς, πώς θα θυμάμαι το χαμόγελο αυτηνής της κακούργας της Μελπομένης;

Ποιός είναι ο δυνατός;

- Ποιός είναι ο δυνατός; Ρώτησε ξαφνικά το δέντρο.

- Αυτός που περπατά μέσα στη νύχτα μόνος του. Κι όμως, φοβάται τόσο το σκοτάδι. Αυτός που περιμένει στην πλαγιά τους λύκους. Κι ας τρέμει σαν το λαγό ακούγοντας τα ουρλιαχτά τους... Και μια στιγμή,μέσα στο χαλασμό, απλώνει τα παγωμένα χέρια του, κόβει κίτρινες μαργαρίτες και στολίζει τα μαλλιά του. Αυτός είναι ο δυνατός.


Ένα κουκούλι έπεσε κείνη την ώρα στο χώμα κι έσπασε. Μια πολύχρωμη πεταλούδα πήδηξε από μέσα. Ξεδίπλωσε τα φτερά της και πέταξε γύρω από τις μυρτιές. Ύστερα κοντοστάθηκε, κοίταξε μια στιγμή στα μάτια το Θεό, και ψιθύρισε:

- Γειά σου! Τι όμορφος που είναι ο κόσμος σου! ''Πρόσεξε μην ξεχάσεις ποτέ πως η ζωή αγαπά αυτούς που την περιμένουν στη γωνία του δρόμου μ' ένα λουλούδι στο χέρι... Μπορεί να γονατίζεις, να σερνεσαι, να ματώνεις... Ωραία! Δε χαλασε ο κόσμος... Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους... Έχεις πάντα το καιρό να σηκωθείς... Τ' αγάλματα μόνο δε λυγάνε''.

Ονειρεύονται..και ελπίζουν..

- Πες μου ένα χαρούμενο τραγούδι για την ζωή, είπε το δέντρο στ' αστέρι του.

- Το τραγούδι που λέει η καγκελόπορτα, όταν ανοίγει και μπαίνει κάποιος που αγαπάς.

- Δείξε μου ένα ακριβό στολίδι.

- Τα καράβια και τους Ινδιάνους με τα βέλη και τα πολύχρωμα φτερά, που είναι ζωγραφισμένα στους άσπρους τοίχους μιας καμαρούλας.

- Όμορφη βραδιά απόψε. Aκου, πως τραγουδάει το τριζόνι!

Σε λίγο θα βγεί ο Αυγερινός. Σε λίγο θα ξημερώσει. Κοίτα που ξεχάστηκε μια ξελογιασμένη καρδερίνα. Και ξαγρυπνά. Κοιτάζει το φεγγάρι. Και ονειρεύεται..

-Σε λίγο θα ξημερώσει...Κοίτα που ξεχάστηκαν κάποιοι ξελογιασμένοι άνθρωποι. Και ξαγρυπνούν. Κοιτάζουν το φεγγάρι. Κι ονειρεύονται...

...Ονειρεύονται και ελπίζουν...

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

rediscover communication*

αυτό το 'γντουπ' μπορώ να σε διαβεβαιώσω-με τεκμήρια- πως είναι συναρπαστικό μόλις σηκωθείς...

και άλλωστε και να πέσεις τι έγινε;

{το μόνο που με βοηθάει είναι να σκέφτομαι πόσο ωραίο είναι που ζω και πόσο πολύτιμη είναι αυτή η στιγμή και οτι πρέπει να κάνω κουράγιο για να ρθω να σε δω το βράδυ}

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

άνοιξέ μου να κρυφτώ

μόνο υποθέσεις...

καμιά συνήθεια απ' αυτές που λες δε μου είναι πρωτάκουστη...πόσο μάλλον αβίωτη...και τη βλέπω...τη νιώθω, την αγγίζω τη μυρίζω... [είναι φορές που δεν έχω τι να σου πω]



"αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει"

...καίει γλυκά, δε μου πες;

βασικά,έρχομαι...

οι ψυχές και οι αγάπες

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

EMPTY

άφησα σημάδια να ξέρεις οτί σε ψάχνω..


ξέρεις πολύ καλά πού και πώς να με βρεις..


πες μου το και θα φύγουμε απ' αυτό το άδειο μέρος που μόνο μας εγκλωβίζει..


ή αν προτιμάς..


θα το ζεστάνουμε λίγο..




αν πατάς στη γη θα φτάσεις τ' αστέρια

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

The point of know return*

είναι μέρες που μπορούν και σε τρομάζουν πιο πολύ από ότι πιστεύεις την επόμενη μέρα...

αυτές οι μέρες είναι που σε θέλω περισσότερο...

γιατί ξέρω πως κάπου σκάει το κύμα ακόμα...

μη φοβάσαι...

μαθαίνω να παρακάμπτω το χρόνο...

Ουτοπία

Καμία κοινωνία δε μπορεί να καλύψει απόλυτα όλες τις ανάγκες του ανθρώπου. Συγκεκριμένα, η Ουτοπία δε μπορεί να ικανοποιήσει την ανάγκη του ανθρώπου για μία μεταβολή προς το καλύτερο. Μια ανάγκη έμφυτη στον άνθρωπο να θέλει να οδηγηθεί στο καλύτερο, να παλαίψει γι' αυτό, να ελπίσει, να ανατρέψει τη στασιμότητα και το βούρκο. Είναι προορσμένη να αυτοκαταστραφεί για να ικανοποιήσει την επαναστατικότητα και την ανατρεπτική διάθεση του ανθρώπου. Μια διάθεση που δίνει νόημα στη ζωή του. Άρα μια Ουτοπία ίσως θα στερούσε από τους ανθρώπους το νόημα να ζουν.

δευτέρα πρωί

Ούτε να πεθάνουν, ξέρουν
σήμερα.
Σωπαίνω...

Για να μη μιλώ
για παράφωνους ήχους
μιας σπαμένης λύρας.

Πεθαίνω την κάθε αυγή,
με τους ήχους
μιας παλιάς λύρας.
Κι είναι την κάθε φορά,
μέσα σ' αυτήν την αποτρόπαιη σιωπή,
που-σ' ερωτεύομαι

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

The Grudge lyrics - Tool



δεν είναι μόνο ο ρυθμός και τα χρώματα
είναι η σιωπή και δυο ζευγάρια χέρια να χτυπάνε..

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Passenger

Όταν έφυγα δεν κρατήθηκα

με το ελάχιστο φως που μπορεί να δώσει ένας φακός-σε σχέση πάντα με τα μάτια σου
έψαξα για τα γράμματα

τα βρήκα

in medias res, μα άξιζε ακόμα πιο πολύ

και ο αγώνας με τις κλωστές ήταν ό,τι μου άρεσε πιο πολύ-τον έψαχνα αυτό τον αστερισμό πολλή ώρα, μα στο σκοτάδι-ήταν κοντά,ξέρεις...

τώρα νιώθω ένα χείμαρο-πάει στη θάλασσα...

πάω και εγώ να ονειρευτώ

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

fire flower

hey
artist of fire
such a desire
i have never seen before
now
you are still a dreamer
you say you have fever
but you blew out the fog
maybe
don't run to leave
you should believe in
something incredible
now
(come with me)
to the red, to the black
we finally go back
i feel gullible




universeldom

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Η ΣΚΙΑ

Ένα άλλο σημαντικό τόσο για το ατομικό όσο και για το συλλογικό ασυνείδητο αρχέτυπο είναι η Σκιά. Στους πρωτόγονους λαούς κάνει την εμφάνισή της μέσα από πολλές προσωποποιήσεις. Είναι ουσιαστικά τμήμα του ατόμου, αποχωρισμένο τμήμα της ύπαρξής του, που ωστόσο παραμένει δεμένο πάνω του σαν «σκιά». Συνεπώς, είναι λογικό για τον πρωτόγονο να θεωρείται «κακός οιωνός» όταν κάποιος πατάει τη σκιά του. Το πρόβλημα που δημιουργείται μπορεί να διορθωθεί μόνο με μια σειρά μαγικών τελετών. Η μορφή της σκιάς αποτελεί συχνό θέμα και στην τέχνη. Γιατί κατά τη δημιουργική δραστηριότητά του και την επιλογή θεμάτων ο καλλιτέχνης αντλεί κυρίως από τα βάθη τον ασυνείδητού του. Με τις δημιουργίες του εξάπτει το ασυνείδητο του κοινού και αυτό είναι πιθανώς το μεγαλύτερο μυστικό της αποτελεσματικότητάς των καλλιτεχνών. Οι εικόνες και μορφές του ασυνείδητου αναδύονται μέσα του και μεταφέρουν το πανίσχυρο μήνυμά τους σε άλλους, παρόλο που εκείνοι δεν μπορούν να αναγνωρίζουν την πηγή της «έκστασης» τους.

ΜΩΡΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ - ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

παίξε, παίξε, παίξε παιχνίδι....

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

MaGiC dE SpeLL - η δική μου ζωή

erotomania*

"όταν νυχτώνει
μπαίνει μια ένοχη σιωπή απ' το παράθυρο
ελπίδα πόρνη που ζητάει εξηγήσεις

εσύ που κάποτε να κοιμηθείς φοβόσουνα
τώρα φοβάσαι να ξυπνήσεις"

αλήθεια, ψέμα, όνειρο, φεγγάρι, ενοχή, κλάμμα, δάκρυα, πόνος, σπάσιμο, δρόμος και πάλι πόνος μέσα στο δρόμο, ξύπνημα, ωραίο πρωινό, δρόμος, ουρανός -μπλε, έκρηξη φωτός, αμηχανία, πολλά χαμόγελα, χαρά, παρέα, 1 πλήρωμα, πολλά ταξίδια, κούραση και γκρίνια, μα ποτέ μιζέρια, ήλιος καυτός στην πλάτη, γλυκόπικρο γέλιο, ενδόψυχος πόνος για κάθε ζώο -σε ξέφωτο ή βουννό, κεφάλια μέσα στα σκαλοπάτια, σύντροφοι, άλλοι δρόμοι, μα και ίδιοι για την πλήρη αταξία -κοροϊδία, δρόμος έρημος για το δεντρόσπιτο και ένα φωτεινό κουτί -δικό σου- να λέει: "..." ...
"πιστεύω σε εμάς - θα 'ρθουν οι αφίσες, τα παράθυρα και τα υποβρύχια που μας αξίζουν", σου λέω, "άλλωστε, η τύχη πιστεύει σ' εμάς, και μη ξεχνάς, τα όνειρά μας φουσκώνουν τα πανιά του καραβιού μας - και είναι γερό σκαρί"

ήδη βλέπω το βυθό να με φωνάζει...

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

ΤΌΣΟ ΑΠΛΌ

. . .

"μην περιμένεις να καλύψω ρωγμές . . .
ούτε να καλύψεις τις δικές μου . . .

γνώρισέ με...
γνώρισέ σε...
ας με γνωρίσω και γω...
ας σε γνωρίσω και γω...
μετά έλα να κυλήσουμε...."

η ζωή γίνεται γαμάτη..

στο λύκο:

"Notre avant-dernier mot
serait un mot de misere,
mais devant la conscience-mere
le tout dernier sera beau."

Rainer Maria Rilke

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ



Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΣΑΣ
ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΑΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΛΑΒΑΡΑ ΣΑΣ
ΣΤΑ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΣΑΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΣΤΟΥΣ ΚΡΥΦΟΥΣ ΣΑΣ ΠΟΘΟΥΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟΥΣ ΣΑΣ ΝΟΜΟΥΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΠΑΝΩ Σ' ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ
ΣΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΜΗΧΑΝΙΕΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ
ΣΕ ΘΑΛΑΜΟΥΣ ΑΕΡΙΩΝ ΚΑΙ Σ' ΑΣΤΙΚΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ Σ' ΑΣΦΑΛΙΤΙΚΑ ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙΑ
ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΙΚΑ ΛΑΓΟΥΜΙΑ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΓΙΑ ΠΕΘΑΜΕΝΕΣ ΑΓΑΠΕΣ
ΓΙΑ ΤΩΝ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ ΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΓΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΑΜΩΝΕΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΥΣ
ΓΙΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΥΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΥΣ
ΓΙΑ ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΥΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ
ΓΙΑ ΤΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ ΕΡΑΣΤΕΣ

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΧΟΡΕΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΟΥ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
ΕΙΜΑΙ Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΣΟΥ ΠΡΟΔΩΣΙΑΣ
ΕΙΜΑΙ Ο ΘΕΡΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ ΠΟΥ ΣΠΕΡΝΕΙΣ
ΕΙΜΑΙ Ο ΔΗΜΙΟΣ ΤΟΥ ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΥ ΣΟΥ

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΤΥΦΛΟΣ ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΠΟΥ ΦΤΥΝΕΙΣ
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΠΟΡΝΗ ΠΟΥ ΜΕ ΧΙΛΙΑΡΙΚΑ ΓΔΥΝΕΙΣ
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΟΜΙΧΛΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ
ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ ΣΟΥ

ΕΙΜΑΙ ΠΡΟΪΟΝ ΤΗΣ ΝΟΣΗΡΗΣ ΣΟΥ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Gabriel Garcia Marquez - η αποχαιρετηστήρια επιστολή

"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.

Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι'αυτό που αξίζουν, αλλά γι'αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως.

Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!

Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.

Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ'ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ'αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους... Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή...

Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.


Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.

Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους... Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.

Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ'αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.

Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ'έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ'αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ'έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ'αγκάλιαζα και θα σού ‘δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.

Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.

Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ'αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω. Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος.

Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν'το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.

Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα."

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

ξύλινα σπαθιά - το καράβι



τι είναι η γαλήνη, τι είναι η γαλήνη
αν συγχωρέσεις τον εαυτό σου
λένε πως βλέπεις την απάντηση γραμμένη στη σελήνη



Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Freedom

oh no

did you actually...



"Freedom
is not what we are used to see
a petrified rabbit
in the dark hole and
hapiness
is just the illusion of being alive"
but who you think you are
and you tell me all these?
escape
or just shut up and stop leading my
way
to what we seek
or just dream about
can you really hear what i say?

love operated but
who cares
can you really hear?
my heart is beating
i am standing still
"the fear is floating in time-sea
can you sink it, please, for me?"
can you, can you, can you please?



not a replica

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

fight with the shadows

όταν τα πράγματα δε πάνε καλά και οι τοίχοι πλησιάζουν επικύνδυνα...


The motorhead-the ace of spades



The ramones-hey ho!



Led Zeppelin-Black Dog



Jimmy Hendrix-Purple Haze

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010



For millions of years mankind lived just like the animals
Then something happenend which unleashed the power of our imagination
We learned to talk

There's a silence surrounding me
I can't seem to think straight
I'll sit in the corner
No one can bother me
I think I should speak now ___________ Why won't you talk to me
I can't seem to speak now ____________ You never talk to me
My words won't come out right ________ What are you thinking
I feel like I'm drowning _____________ What are you feeling
I'm feeling weak now _________________ Why won't you talk to me
But I can't show my weakness _________ You never talk to me
I sometimes wonder ___________________ What are you thinking
Where do we go from here _____________ What are you feeling

It doesn't have to be like this
All we need to do is make sure we keep talking

Why won't you talk to me _____________ I feel like I'm drowning
You never talk to me _________________ You know I can't breathe now
What are you thinking ________________ We're going nowhere
What are you feeling _________________ We're going nowhere

Why won't you talk to me
You never talk to me
What are you thinking
Where do we go from here

It doesn't have to be like this
All we need to do is make sure we keep talking
Φοβάμαι...
κι εσύ,ε;
αξίζει όμως; Θέλω να πω,
ο,τι είναι να γίνει θα γίνει...
και να πέσουμε, θα ξανασηκωθούμε, ε;
γι' αυτό δεν είμαστε ο,τι είμαστε;

τ' αστέρια είναι πάντα εκεί...

(πες μου, έτσι δεν είναι; πες μου...

μη σιωπάς...
αρκετά δε σιωπήσαμε;
"νομίζω πως θα σκάσω και το δωμάτιο θα γεμίσει πνιγμένες φωνές και σφιγμένες ανάσες που
θα πέφτουν σαν χιόνι στους ώμους μου")

ο,τι και να γίνει...η μαγεία λένε μένει...



Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Caminhos Turvos by DAZKARIEH

Caminhos Turvos by DAZKARIEH

white castle by Kismet

white castle by Kismet


you've got a lot to learn, pal.....

Μωρα στην Φωτια-Σκυλισια Μερα

λοιπόν, έχουμε το κουράγιο...

Βαβυλώνα-Νανούρισμα



κοιμήσου...

Βαβυλώνα-ένα freestyle για τα κουρέλια που ραπάρουν ακόμα

De Facto - Dekatria




5-10-13 φωτιές...

De Facto - 'Ολης της γης τα μυστικά



ταξίδια...

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Ονειρεύεσαι

-" Όταν ονειρεύομαι, υπάρχω " , είπες.

-" Προσωπική υπόθεση" , σ' απάντησαν.


Αλέξανδρος Νικ.Μοσχάκης "ο κύκλος της αδέσποτης ζωής"






Όταν ονειρεύεσαι πρέπει να τρομάζει η γη-δεν ξαναείδε τον ουρανό τόσο κοντά της.
Τόσο γεμάτο με σύννεφα και αστέρια, με φεγγάρι που έπαψε να πατάει σε ξένο φως.

Ο φόβος είναι η φυσική μας άμυνα.
Τη σιχάθηκα την πανοπλία μου.

εσύ, τη δικιά σου;

οι φίλοι





Ζωγραφίζαμε πάνω στη άμμο
τις ζωές μας.
Μας είπαν ονειροπόλους.
Γνωρίζαμε πώς θα σβύσουν στο πρώτο
φύσημα τ' αέρα.
Μα γνωρίζαμε και κάτι άλλο
που δεν ήξεραν οι φίλοι...
Πως η άμμος είναι η ζωή μας.
Κι ας μας χλεύαζαν.




Αλέξανδρος Νικ. Μοσχάκης "ο κύκλος της αδέσποτης ζωής"

nous avons la courage

tous nous sommes indesirables

mais nous avons la courage qu' on change le monde..

pourquoi?

la raison est qu' il pouvait etre meilleur..



et plus simple...

When i come around-greenday










"When I Come Around"

I heard you crying loud,
all the way across town
You've been searching for that someone,
and it's me out on the prowl
As you sit around feeling sorry for yourself
Well, don't get lonely now
And dry your whining eyes
I'm just roaming for the moment
Sleazin' my back yard so don't get so uptight
you been thinking about ditching me

No time to search the world around
Cause you know where I'll be found
When I come around

I heard it all before
So don't knock down my door
I'm a loser and a user so I don't need no accuser
to try and slag me down because I know you're right
So go do what you like
Make sure you do it wise
You may find out that your self-doubt means nothing
was ever there

You can't go forcing something if it's just
not right

No time to search the world around
Cause you know where I'll be found
When I come around
When I come around

No time to search the world around
Cause you know where I'll be found
When I come around
When I come around
When I come around
When I come around

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

μακριά

Πολλά συμβαίνουν και μπορούν να συμβούν-όσο ειμαστε μαζί...

εδώ

δεν έχω πλέον από πού να κρατηθώ

βλέπεις, τη θάλασσα έμαθα μαζί σου να τη χαίρομαι
τώρα μοιάζει με νερό και αλάτι...
δε βουλιάζουν τα πλοία μόνο με το δικό μου βλέμμα στον ορίζοντα
και τα χέρια μου κουράστηκαν να αναδεύουν την άμμο στον πυθμένα...
δε βλέπω κανέναν εδώ να ξέρει τι σημαίνει το κίτρινο υποβρύχιο για μένα..
ούτε και θα ήθελα άλλον...

"τέλειο..."

μου λείπει αυτή η φράση, όχι η ίδια, όχι το περιεχόμενό της
μα το περιτύλιγμα αυτής με ο,τι κρατάει μέσα του:
εμάς-το "εμένα" και το "εσένα" συγχέονται τότε
και έναν κόσμο ολόκληρο

η σιωπή

δεν υπάρχει σιωπή όταν είμαστε μαζί
-μόνο "πράγματα που δε λέγονται", μου εξηγείς-
τα χέρια σου χτυπάνε τα δικά μου σε κάποιο ξεχασμένο ρυθμό
τα χείλη σου σχηματίζουν τα χρώματα που ακούς
και
τα μάτια σου
είναι που μου λένε:
"έλα, αν τολμάς"
-σαν το ελάφι στο κυνηγό θα μπορούσε, μα, βλέπεις,δεν υπάρχει ρίσκο-
πιο πολύ σαν τον άνεμο στο φοβισμένο παιδί στην άκρη του γκρεμού
-όμως το παιδί δε φοβάται, όχι πια...


το πέταγμα

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

πιο ψηλά

μου φαίνεται δύσκολο να σου πω εαυτέ μου οτι κοροϊδεύεσαι..
σαν νομίζεις πως ο ουρανός θα έρθει πιο κοντά σου επειδή δεν κοιτάς το πάτωμα
αλλά το σύννεφο..
και πάλι ο ουρανός είναι ψηλότερα..
διάολε..

The Outsider lyrics - A Perfect Circle - Thirteen Step

Passive-A Perfect Circle

Pink Floyd - Bike (Syd Barrett)

Dark Tranquillity - Auctioned (V for Vendetta Cover)








outsmart the fever
and take us farther from
the killing life in capsules
a life that can't belong

so if I wake up dead to the world
with the helm at my command
the reaching out of this
faced tomorrow in the 11: th hour
beckoned closer
now as nightfall sends it's grace
cue to enter the insatiable ideal
slam it shut but the
portal pounding lingers
what is it; is time undone
cannot falter in the security of labour
was I supposed to believe?

where did I sign
did I miss the auction
where my life went under
the club?

went the half mile
wondered when the resolution would come
life became too solid
diluted by the essence of denial
caught in fire's eye
the self and filter that is I
my lip was venom
words formed in my mouth
hid beneath the tounge
never to be seen

where did I sign
did I miss the auction
where my life went under
the club?

dark tranquillity - hours passed in exile