Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

*blackest eyes

-κρύο..
-και είναι μόλις σάββατο...






...

Όσο απαμακρύνεσαι


σε πλησιάζω.





Ένα άστρο

έκαψε το σπίτι μου.



Οι νύχτες με στενεύουν

στην απουσία σου.

Σε αναπνέω.
 
Όπου βρίσκεσαι


υπάρχω.
 
Τώρα


με τη δική σου αναπνοή

ρυθμίζεται το βήμα μου

κι ο σφυγμός μου.


Τι να τα κάνω τ' άστρα


αφού λείπεις;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου